Z dniem 1 stycznia 2017 r. weszła w życie ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz. U. z 2016 r., poz.2255), która znowelizowała przepis art. 115 k.c.

Przed wspomnianą nowelizacją przepis art. 115 k.c. stanowił, że „jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy, termin upływa dnia następnego”.

Katalog dni wolnych od pracy zawarty jest w art. 1 ustawy z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz. U. z 1951 r., Nr 4, poz. 28 ze zm.), który stanowi, że dniami wolnymi od pracy są:

1. dni niżej wymienione:

a) 1 stycznia – Nowy Rok,

b) 6 stycznia – Święto Trzech Króli,

c) pierwszy dzień Wielkiej Nocy,

d) drugi dzień Wielkiej Nocy,

e) 1 maja – Święto Państwowe,

f) 3 maja – Święto Narodowe Trzeciego Maja,

g) pierwszy dzień Zielonych Świątek,

h) dzień Bożego Ciała,

i) 15 sierpnia – Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,

j) 1 listopada – Wszystkich Świętych,

k) 11 listopada – Narodowe Święto Niepodległości,

l) 25 grudnia – pierwszy dzień Bożego Narodzenia,

m) 26 grudnia – drugi dzień Bożego Narodzenia;

2. niedziele.

Sobota, jako że nie znajduje się w ww. katalogu, jest więc traktowana tak, jak każdy inny dzień powszedni. Na uwagę zasługuje również uchwała Składu Siedmiu Sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2003 r. (sygn. akt CZP 8/03, OSNC 2004/1/1), w której Sąd ten wprost stwierdził, że „Sobota nie jest dniem uznanym ustawowo za wolny od pracy w rozumieniu art. 115 KC w związku z art. 165 § 1 KPC”.

W związku z powyższym, przed nowelizacją, jeśli ostatni dzień terminu przypadał na sobotę, czynność winna być dokonana w tym dniu.

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 115 k.c. jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą”.

Powyższe oznacza, że dla wszystkich czynności, których termin wykonania przypada w sobotę, ostatni dzień na dokonanie czynności będzie automatycznie przesunięty na następny dzień, niebędący dniem wolnym od pracy ani sobotą. Przykładowo, jeśli termin do dokonania czynności procesowej przypada w sobotę, to czynność ta będzie mogła być dokonana najpóźniej w poniedziałek.

Zmiana ta ma istotne znaczenie na gruncie postępowania cywilnego, albowiem przepisy k.p.c. nie regulują samodzielnie zasad obliczania terminów, a odsyłają w tym względzie do przepisów k.c. Przepis art. 165 § 1 k.p.c. wprost stanowi, że terminy (w tym terminy procesowe np. do wniesienia apelacji czy odpowiedzi na pozew – przyp. aut.) oblicza się według przepisów prawa cywilnego.

Co ważne, zgodnie z art. 21 ustawy nowelizującej z dnia 16 grudnia 2016 r. przepis art. 115 k.c. w nowym brzmieniu będzie stosowany także do terminów, które nie upłynęły przed dniem 1 stycznia 2017 r.

Analogiczne zasady liczenia terminu upływającego w sobotę obowiązują już w postępowaniu sądowo-administracyjnym (art. 83 § 2 p.p.s.a.) i w Ordynacji podatkowej (art. 12 § 5 o.p.).